IT Technology - współczesne technologie

Współczesna zbiorowość ludzka coraz rzetelniej zwraca atencję na wielorakie sposoby leczenia, żeby udoskonalić jakość życia i dobrostan umysłowy. Jedną z tych odkrywczych strategii, zdobywającą coraz znaczniejszą popularność, jest dogoterapia. Jest to nadzwyczajna forma terapii, jaka jednoczy w sobie bliskość człowieka z psem, gwarantuje ogromny zasięg korzyści dla odmiennych typów ludzi. Zaczynając od malców z trudnościami w edukacji po osoby w podeszłym wieku, cierpiące na choroby przewlekłe, dogoterapia może być kompleksowym instrumentem regulującym zdrowie umysłowe jak również emocjonalne.

Korzenie kynoterapii - rola psiego towarzysza

Historia dogoterapii czerpie z antycznego Egiptu, kiedy psy były wykorzystywane do wsparcia w leczeniu rozlicznych dolegliwości. Jednakże to dopiero w ostatnich dziesięcioleciach kynoterapia zyskała uznanie w sferze nauk medycznych. Obecnie psy są wykorzystywane w kuracji tak samo w placówkach medycznych, jak i społecznościach pozamedycznych.

Wzrost zdrowia psychicznego dzięki dogoterapii

Testy naukowe zgodnie zaręczają korzyści wynikające z przebywania z czworonogiem. Kynoterapia przynosi poprawienie stanu ducha, obniżenie zdenerwowania, wzmożenie działalności fizycznej oraz rozszerzanie relacji społecznych. Ponadto obecność czworonoga w podczas leczenia jest w stanie powodować motywację do uczestnictwa w leczeniu jak również egzekwowania zasad terapeutycznych.

Kryteria doboru psiego terapeuty

W czasie dogoterapii podstawowe są cechy temperamentu psa. Spokojne nastawienie, przychylne zachowanie się, unormowana natura, cierpliwość a także pragnienie współpracy z człowiekiem stanowią główne elementy. Rasy czworonogów niejednokrotnie selekcjonowane do funkcji terapeutycznej to między innymi Golden Retriever, Pudel (średni lub duży) oraz Bernardyn.

Kiedy dogoterapia może pomóc, a kiedy nie?

Kynoterapia wykazuje znaczne zastosowanie w leczeniu rozmaitych dolegliwości, takich jak autyzm, ADHD, upośledzenie intelektualne, zaburzenia psychiczne, lub schorzenia neurodegeneracyjne u osób w podeszłym wieku. Aczkolwiek istnieją także przeciwwskazania, takie jak obawa przed czworonogami, alergie na sierść i ślinę psów, podatność na infekcje oraz ograniczona odporność.

Dogoterapia, w charakterze kuracji dla każdego, okazuje się coraz bardziej słynna i rozpowszechniona. Wzajemne oddziaływanie z czworonogiem, nie wyłącznie jako metoda uzdrawiania, ale też w charakterze powodu wesołości oraz wsparcia, powoduje, iż ta metoda terapii staje się możliwa dla tego, kto oczekuje udoskonalenia sposobu życia oraz zdrowia umysłowego.