Co warto wiedzieć o rezystorach?

Rezystory, nazywane także opornikami, wykorzystywane są do ograniczania wartości prądu przez nie przepływającego, zaś nadmiar tej energii, powstały w wyniku zatrzymania w oporniku, wydzielany jest w postaci ciepła. Rezystory są elementami biernymi, stosowanymi praktycznie w każdym obwodzie elektronicznym.

Na co należy zwrócić uwagę, zaopatrując się w rezystory?

Najważniejsze są parametry oporników, do których należą: rezystancja nominalna, klasa dokładności (tzw. tolerancja), moc znamionowa, napięcie graniczne, temperaturowy współczynnik rezystancji (TWR) oraz współczynnik szumów. Pierwsza z wartości podawana jest na obudowie opornika. Rzeczywista wartość rezystancji różni się od rezystancji nominalnej, ale zawsze mieści się w podanej przez producenta klasie tolerancji, która w procentach określa możliwe odchylenie rzeczywistej wartości rezystora od wartości nominalnej. Moc znamionowa to największa dopuszczalna moc wydzielana na rezystorze w czasie jego pracy ciągłej, przy temperaturze mniejszej niż 70ºC. Przekroczenie mocy nominalnej może skutkować zmianami jego innych parametrów pracy lub wręcz jego uszkodzeniem. Napięcie graniczne to maksymalne napięcie, jakiemu może zostać poddany rezystor bez ryzyka uszkodzenia. TWR jest współczynnikiem, który określa zmiany rezystancji następujące na skutek zmian temperatury opornika. Podawany jest w %/K, ppm/K lub 10-6/K. Z kolei współczynnik szumów służy do określenia szumów wytwarzanych przez opornik i wyrażonych zazwyczaj w dB lub uV/V.

Jakie są najpopularniejsze typy rezystorów?

Rezystory, mimo że ich wygląd bywa zbliżony, mogą się od siebie znacznie różnić pod względem konstrukcji, użytych materiałów lub samej technologii wykorzystanej do ich produkcji. Do najpopularniejszych typów rezystorów należą rezystory: drutowe, cienkowarstwowe, grubowarstwowe oraz foliowe.

Pierwsza grupa – rezystory drutowe – produkowane są z drutu rezystancyjnego, nawijanego na ceramiczny lub wykonany z tworzywa sztucznego korpus i umieszczonego w izolującej od otoczenia obudowie. Końcówki drutu łączone są z zewnętrznymi wyprowadzeniami opornika. Oporniki drutowe charakteryzują się dużą stabilnością rezystancji w czasie, dużą wytrzymałością na wyładowania elektrostatyczne, małą wartością TWR oraz tolerancją na poziomie ±0,005%. Jednak rezystory drutowe nie gwarantują powtarzalności pewnych właściwości, np. stabilności rezystancji w określonych przedziałach temperatur.

Druga grupa – rezystory cienkowarstwowe – produkowane są przez nanoszenie cienkich, mikrometrowych warstw powłok rezystancyjnych na podłoże szklane lub ceramiczne. Rezystory cienkowarstwowe, w odróżnieniu od rezystorów drutowych, mają większą wartość rezystancji w przeliczeniu na jednostkę powierzchni. Są też tańsze w produkcji. Z uwagi na charakter procesu produkcji charakteryzować je może duży rozrzut parametrów wynikający z grubości uzyskanej powłoki, która musi być dokładnie zabezpieczana przed wpływem otoczenia, zwłaszcza zanieczyszczeniami i wilgocią.

Trzecia grupa – rezystory grubowarstwowe – produkuje się je przez nanoszenie techniką sitodruku mieszanki ceramiczno-metalowej na podłoże ceramiczne. Następnie tak przygotowaną powłokę utwardza się w procesie spiekania. Tak wyprodukowane oporniki są znacznie trwalsze od oporników cienkowarstwowych i bardziej odporne na wilgoć. Za ich wadę uważa się to, że nie występują w niskich tolerancjach. Zazwyczaj ta wartość w ich przypadku wynosi do 5%.

Czwarta grupa – rezystory foliowe – wykonywane są przez nanoszenie na podłoże ceramiczne folii ze stopu Ni/Cr, w której następnie wycinane są ścieżki rezystancyjne metodą fotolitografii. Dzięki brakowi obróbki mechanicznej oporniki foliowe mają niski TWR, dużą stabilność rezystancji i niskie szumy.

Ze względu na sposób montażu rezystory możemy podzielić na: rezystory do montażu przewlekanego, rezystory do montażu SMD. Szeroki wybór takich rezystorów, dostosowanych do różnych mocy, znajdą Państwo w sklepie Micros.